επιμέλεια:Μαριάντζελα Χατζηεφραιμίδου
Ο τρόπος που μιλάμε στο παιδί μας, αλλά και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε όταν επικοινωνούμε μαζί του, καθορίζoυν σε πολύ μεγάλο βαθμό τον τρόπο που αντιλαμβάνεται εμάς αλλά και το περιβάλλον γύρω του.
Δεν αναφερόμαστε φυσικά σε εκείνες τις στιγμές που θα βγούμε εκτός ελέγχου και θα χρησιμοποιήσουμε εκφράσεις όπως «δεν είσαι καλό παιδί», καθώς κάτι τέτοιο είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο να συμβεί.
1.Είσαι σαν τη μαμά/μπαμπά σου!
Όταν αυτή η δήλωση περιέχει αρνητικό περιεχόμενο, αναφέρεται δηλαδή σε μια συνήθεια ή μια συμπεριφορά που μας ενοχλεί στον σύντροφό μας, λειτουργεί προσβλητικά προς αυτό και του προκαλεί συναισθήματα ντροπής. Επιπλέον του δημιουργεί ανασφάλεια όσον αφορά το το γονεϊκό πρότυπο και δημιουργεί σύγχυση σε σχέση με τα παραδείγματα που παίρνει από εμάς
2.Είσαι αχάριστος-η!
Ένας γενικός κανόνας είναι να μη χρησιμοποιούμε χαρακτηρισμούς. Επειδή όμως αυτό δεν είναι πάντα εφικτό θα πρέπει να αποφεύγουμε τις «ταμπέλες». Τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί εντυπώνονται στον εγκέφαλο του παιδιού και μελλοντικά μετατρέπονται σε λανθασμένες πεποιθήσεις για τον εαυτό του. Τα παιδιά περνούν από στάδια στα οποία φέρουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, το γεγονός όμως αυτό δεν χαρακτηρίζει την προσωπικότητά τους, είναι δηλαδή κάτι παροδικό.
3.Μήπως έχεις παχύνει πολύ;
Οποιοδήποτε σχόλιο σχετικά με την εικόνα καλό είναι να το αποφεύγουμε, καθώς είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Η σχέση μας με το σώμα μας «χτίζεται» σταδιακά από την παιδική ηλικία. Σχόλια σχετικά με την εικόνα του μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη σχέση του με το φαγητό, που θα το ακολουθούν σε όλη του τη ζωή.
4.Μην κάνεις σαν μωρό!
Μία πολύ συχνή φράση που ακούμε από πολλούς γονείς και συνηθίζουμε να την ακούμε κάπως «χαριτωμένα». Τα μωρά είναι όντως χαριτωμένα, όταν όμως προσπαθούμε να αποτρέψουμε μια ενοχλητική συμπεριφορά, χαρακτηρίζοντάς το ως «μωρό», αισθάνεται ότι μειώνεται η βαρύτητα των συναισθημάτων του, με λίγα λόγια ότι δεν συναισθανόμαστε πώς νιώθει. Τέλος τα κάνει να αισθάνονται ντροπή για τα ίδια τους τα συναισθήματα και σταδιακά να αποφεύγουν να τα εκφράζουν.
