Ο Δήμος Αποκορώνου Χανίων την αποχαιρετά λέγοντας πως «ο τρόπος ζωής της και οι αρετές της αποτελούν πρότυπα και παράδειγμα προς μίμηση»
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 119 ετών η Ελένη Μπαρουλάκη, το βράδυ της Τρίτης.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα στη χώρα η οποία ζούσε στο Παϊδοχώρι του Δήμου Αποκορώνου στα Χανιά.
Ο Δήμος Αποκορώνου, εξέδωσε ανακοίνωση για τον θάνατό της και αναφέρεται στις αρχές με τις οποίες μεγάλωσε η ίδια και έδωσε και στα παιδιά της, τα οποία ήταν στο πλευρό της μέχρι την τελευταία της στιγμή.
Ο Δήμος Αποκορώνου στην ανακοίνωσή του αναφέρει:
«Με σεβασμό αποχαιρετούμε τον γηραιότερο άνθρωπο της χώρας μας, την Ειρήνη Μπαρουλάκη, η οποία έφυγε από την επίγεια ζωή σε ηλικία 119 χρόνων. Η αποθανούσα γεννήθηκε ,δημιούργησε οικογένεια και έζησε καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής της στον Δήμο μας, στο Παϊδοχώρι Αποκορώνου.
Ο τρόπος ζωής της και οι αρετές της αποτελούν πρότυπα για μας και παράδειγμα προς μίμηση.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στους οικείους της και είθε να είναι ελαφρύ το χώμα της Αποκορωνιώτικης γης που θα την υποδεχτεί.
Αιωνία η μνήμη της».
Ποια ήταν η Ειρήνη Μπαρουλάκη
Η Ειρήνη Μπαρουλάκη, όπως αναφέρουν τα haniotikanea.gr «ήταν το δεύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας με τέσσερα κορίτσια και δύο αγόρια. Τα γονίδιά της ήταν καλά. Ο πατέρας της είχε πεθάνει σε ηλικία 107 ετών και η μητέρα της είχε συμπληρώσει τα 100.
Ο γάμος της έγινε το 1939, με τον Σπύρο Μπαρουλάκη του Στυλιανού, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1911. Καθ’ ομολογίαν των παιδιών της, της ίδιας και του Λευτέρη Γεωργουδάκη (Ραμνιώτη) η νύφη ήταν μεγαλύτερη του γαμπρού κατά πέντε χρόνια και σχολίαζαν ότι δεν θα κάνει παιδιά.
Ωστόσο, έκανε πέντε παιδιά, τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Τα ανάθρεψε με τις δυσκολίες και τις φτώχειες της εποχής εκείνης και με την μικρή αναπηρική σύνταξη του συζύγου της. Ήταν ανάπηρος Αλβανίας, είχαν ακρωτηριαστεί τα δάκτυλα του ενός ποδιού του από τα κρυοπαγήματα. Τα αποκατέστησε με τις συνθήκες και τις στερήσεις της εποχής εκείνης, εργαζόμενη θερίστρα και μαζώχτρα».
Η Ειρήνη Μπαρουλάκη, όπως αναφέρουν τα haniotikanea.gr «ήταν το δεύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας με τέσσερα κορίτσια και δύο αγόρια. Τα γονίδιά της ήταν καλά. Ο πατέρας της είχε πεθάνει σε ηλικία 107 ετών και η μητέρα της είχε συμπληρώσει τα 100.
Ο γάμος της έγινε το 1939, με τον Σπύρο Μπαρουλάκη του Στυλιανού, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1911. Καθ’ ομολογίαν των παιδιών της, της ίδιας και του Λευτέρη Γεωργουδάκη (Ραμνιώτη) η νύφη ήταν μεγαλύτερη του γαμπρού κατά πέντε χρόνια και σχολίαζαν ότι δεν θα κάνει παιδιά.
Ωστόσο, έκανε πέντε παιδιά, τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Τα ανάθρεψε με τις δυσκολίες και τις φτώχειες της εποχής εκείνης και με την μικρή αναπηρική σύνταξη του συζύγου της. Ήταν ανάπηρος Αλβανίας, είχαν ακρωτηριαστεί τα δάκτυλα του ενός ποδιού του από τα κρυοπαγήματα. Τα αποκατέστησε με τις συνθήκες και τις στερήσεις της εποχής εκείνης, εργαζόμενη θερίστρα και μαζώχτρα».
