Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ) είναι μια χρόνια ιατρική κατάσταση που εμφανίζεται όταν το γαστρικό οξύ επανέρχεται στον οισοφάγο. Αυτό συμβαίνει συνήθως επειδή οι δακτυλιοειδείς μύες που εμποδίζουν την ανάστροφη ροή δεν λειτουργούν σωστά.
Δύο από τα πιο κοινά συμπτώματα της ΓΟΠΝ είναι η καούρα και η παλινδρόμηση. Πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν και τα δύο συμπτώματα, Ωστόσο, μερικοί βιώΝουν μόνο το ένα εξ αυτών.
Καούρα
Η καούρα μπορεί να αισθάνεται σαν ένα απότομο, επώδυνο κάψιμο στο άνω μέρος της κοιλιάς ή στο μέσο του θώρακα, πίσω από το στέρνο. Αυτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα της ΓΟΠΝ και μπορεί να ανέβει από την κάτω άκρη του στήθους προς το λαιμό σας. Η καούρα μπορεί να είναι χειρότερη όταν τρώτε, σκύβετε ή ξαπλώνετε.
Παλινδρόμηση
Η παλινδρόμηση είναι η αντίστροφη ροή του περιεχομένου του στομάχου μέσω του οισοφάγου σας στο λαιμό ή το στόμα σας.
Άλλα συμπτώματα ΓΟΠΝ
Ενώ η χρόνια καούρα και η παλινδρόμηση είναι κοινά συμπτώματα της ΓΟΠΝ, μπορεί να εμφανίσετε και άλλα πιο σπάνια όπως:
- ναυτία
- δυσκολία στην κατάποση
- επαναλαμβανόμενη ξινή ή πικρή γεύση στο στόμα
- χρόνιος βήχας
- βραχνάδα
- πονόλαιμος
- πόνος στο στήθος ή σφίξιμο στο στήθος ή στην άνω κοιλιακή χώρα που μπορεί να σας ξυπνήσει στη μέση της νύχτας.
Ποιες καταστάσεις υγείας μπορεί να συγχέονται με το ΓΟΠΝ;
Ο πόνος που μοιάζει με καούρα μπορεί επίσης να είναι σύμπτωμα καρδιακής προσβολής. Στην πραγματικότητα, το κλασικό σύμπτωμα τόσο της καούρας όσο και της καρδιακής νόσου είναι η ενόχληση στο κέντρο του θώρακα.
Πότε χρειάζονται φάρμακα;
Για την αντιμετώπιση των πιο σοβαρών ενοχλημάτων απαιτούνται φάρμακα που μειώνουν την έκκριση των οξέων τα οποία παράγονται στο στομάχι. Άλλα φάρμακα, όπως αυτά που βελτιώνουν την κινητικότητα του στομάχου, δεν χρησιμοποιούνται συχνά καθώς φαίνεται πως δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικά.
Από τα φάρμακα που μειώνουν τα γαστρικά οξέα τα πιο αποτελεσματικά για την εξάλειψη των συμπτωμάτων και την επούλωση της οισοφαγίτιδας είναι οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs), με κύριο εκπρόσωπο την ομεπραζόλη. Ύστερα από 30 χρόνια ευρείας κυκλοφορίας υπάρχουν κάποιες αναφορές για σχετικά σπάνιες και ήπιες παρενέργειες, αλλά συνολικά η μακροχρόνια ασφάλεια αυτών των σκευασμάτων είναι εντυπωσιακή. Οι αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα δε φαίνεται πως είναι κλινικά σημαντικές, ενώ και η χρήση τους στην κύηση δεν αυξάνει τους κινδύνους για το έμβρυο. Σε κάθε περίπτωση όμως τα φάρμακα αυτά πρέπει να χορηγούνται μόνο όταν υπάρχει η κατάλληλη ένδειξη.
Η χειρουργική αντιμετώπιση
Η ανάγκη για μακροχρόνια θεραπεία οδηγεί κάποιους ασθενείς στην αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, όπως η χειρουργική αντιμετώπιση για αποκατάσταση της ανεπαρκούς γαστροοισοφαγικής βαλβίδας (θολοπλαστική), που παλαιότερα γινόταν με ανοιχτή μέθοδο, και τα τελευταία χρόνια με τη λαπαροσκοπική. Όμως, ενώ η εγχείρηση είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φαρμακευτική θεραπεία, υπάρχει πάντοτε ένα μικρό ποσοστό περιεγχειρητικής θνητότητας. Επιπλέον, κάποιοι από τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θολοπλαστική μπορεί στη συνέχεια να δυσκολεύονται στην κατάποση, στις ερυγές και στον έμετο και να νιώθουν μετεωρισμό. Επίσης, είναι τεκμηριωμένο πως οι μισοί από αυτούς τελικά μετά την πενταετία αναγκάζονται να ξαναχρησιμοποιήσουν φάρμακα.
Η ενδεδειγμένη επιλογή
Συμπερασματικά, λοιπόν, η φαρμακευτική θεραπεία, σε συνδυασμό με διαιτητικές προσαρμογές, είναι η ενδεδειγμένη στη συντριπτική πλειονότητα των ασθενών. Σε ειδικές περιπτώσεις, όπως σε άτομα μικρής ηλικίας, που απαιτούν υψηλές δόσεις για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και δεν επιθυμούν ή δεν ανέχονται τη συνεχή λήψη φαρμάκων, υπάρχει ως εναλλακτική θεραπεία η λαπαροσκοπική θολοπλαστική. Αντίθετα, για τους ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική θεραπεία, απαιτείται μελέτη με 24ωρη pHμετρία, αντιστασιομετρία (εμπέδηση) και μανομετρία. Τα φάρμακα είναι τόσο αποτελεσματικά που η «ανθεκτική» στη φαρμακευτική θεραπεία γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η οποία είναι και η συχνότερη αιτία για εγχείρηση (σε ποσοστό 88%), μπορεί τελικά να έχει άλλα αίτια και να μην αντιμετωπιστεί με τη θολοπλαστική.
Στο μέλλον, ο ασθενής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα σε φαρμακευτική, χειρουργική και ενδοσκοπική θεραπεία. Η τελευταία προσφέρει τη δυνατότητα ανακατασκευής της γαστροοισοφαγικής βαλβίδας, με τη βοήθεια του γαστροσκοπίου, χωρίς εγχείρηση. Ήδη είναι σε εξέλιξη μελέτες που εξετάζουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα τέτοιων ενδοσκοπικών μεθόδων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο ασθενής θα πρέπει να είναι καλά ενημερωμένος από τον ιατρό του για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε θεραπευτικής επιλογής.
*με πληροφορίες από το healthstat.gr
