σύνταξη:loungehub team
Η δυσθυμία είναι μια σοβαρή και χρόνια διαταραχή της διάθεσης η οποία μπορεί να περάσει “απαρατήρητη” από το περιβάλλον του ατόμου ή ακόμα και από το ίδιο το άτομο.
Η δυσθυμική διαταραχή έχει παρόμοια συμπτώματα με εκείνα της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής με την διαφορά ότι είναι πιο ήπια και είναι παρόντα για μεγαλύτερο διάστημα.
Πιο συγκεκριμένα προκειμένου να δώσουμε τη διάγνωση της δυσθυμικής διαταραχής θα πρέπει να πληρούνται δύο τουλάχιστον από τα παρακάτω κριτήρια όταν το άτομο είναι σε κατάθλιψη:
– ελαττωμένη όρεξη ή υπερφαγία
– αϋπνία ή υπερυπνία
– ελαττωμένη ενέργεια/ ενεργητικότητα ή κόπωση
– χαμηλή αυτοεκτίμηση
– ελαττωμένη ικανότητα για συγκέντρωση ή δυσκολία για λήψη αποφάσεων
– αίσθημα έλλειψης ελπίδας
Η καταθλιπτική διάθεση του ατόμου είναι παρούσα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τις περισσότερες μέρες τουλάχιστον για δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτή των δύο χρόνων υπάρχουν και περίοδοι που το άτομο αισθάνεται φυσιολογικά.
Ο λόγος που καθιστά την δυσθυμική διαταραχή ύπουλη και επικίνδυνη είναι ότι το άτομο που πάσχει από αυτήν μπορεί να αντεπεξέρχεται στις καθημερινές του δραστηριότητες. Η λειτουργικότητα και κατά συνέπεια η παραγωγικότητα του είναι μειωμένες όχι όμως σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρηθεί επείγουσα ανάγκη η αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό. Παλιότερα μάλιστα θεωρούσαν ότι πρόκειται απλώς για κάποιο είδος προσωπικότητας που μπορεί να προδιαθέτει για κατάθλιψη, και όχι για διαταραχή.
Έτσι όμως, μην αναγνωρίζοντας δηλαδή τη σοβαρότητα του ζητήματος, εκτός του ότι αυξάνονται οι πιθανότητες εκδήλωσης μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, οι καταστάσεις αυτές χρονίζουν με αποτέλεσμα ο πάσχων να μη ζει τη ζωή που θα ζούσε υπό κανονικές συνθήκες αλλά και το περιβάλλον του να ζημιώνεται αφού επηρεάζεται σαφώς η παρουσία του στην οικογένεια του, η κοινωνική του παρουσία και η αποδοτικότητά του στην εργασία του.
Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν είναι πολύ σημαντικό η δυσθυμική διαταραχή να εντοπίζεται και να μην παραβλέπεται ούτε από το ίδιο το άτομο που θα πρέπει να διεκδικεί μια καλύτερη ποιότητα ζωής μέσω της θεραπείας, ούτε από το περιβάλλον του που είτε πρόκειται για άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος είτε του εργασιακού, συνάδελφοι αλλά ίσως ακόμα περισσότερο εργοδότες έχουν μόνο να κερδίσουν και μάλιστα σημαντικά από την θεραπεία του ατόμου και την ανάκτηση της καλής διάθεσης και της λειτουργικότητάς του.
Αν και μπορεί να μην είναι δυνατή η πλήρης πρόληψη, ορισμένες στρατηγικές μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου και στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Αυτές οι στρατηγικές περιλαμβάνουν:
- Οικοδόμηση και διατήρηση υγιών κοινωνικών σχέσεων: Η κοινωνική υποστήριξη μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην πρόληψη και τη διαχείριση της ΕΚΔ.
- Τακτική σωματική δραστηριότητα: Η άσκηση έχει αποδειχθεί ότι έχει θετικό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία και μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου για εμφάνιση ΕΚΔ.
- Διαχείριση του άγχους: Η εξάσκηση τεχνικών διαχείρισης του στρες, όπως η ενσυνειδητότητα, η βαθιά αναπνοή και η προοδευτική μυϊκή χαλάρωση, μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στην πρόληψη της εμφάνισης ΕΚΔ.
- Έγκαιρη Αναζήτηση θεραπευτικής υποστήριξης: Εάν υποψιάζεστε ότι εσείς ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να παλεύει με ΕΚΔ, αναζητήστε βοήθεια όσο το δυνατόν νωρίτερα για να βελτιώσετε τις πιθανότητες επιτυχούς θεραπείας και ανάρρωσης.
photo:freepik.com
