photo: MEGA TV
επιμέλεια: Μαριάντζελα Χατζηεφραιμίδου
Η ζωή σε διδάσκει πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, απλά μερικές φορές είσαι από την απέναντι πλευρά. Και κάπως έτσι, η γενιά μου που ταυτίζεται λίγο πολύ με τους ήρωες του “Λόγω Τιμής”, βρέθηκε να πρέπει να αποκωδικοποιήσει το Τhe “Milky Way”. Αν είσαι 17, έχεις Τικ Τοκ και Instagram, τα πράγματα είναι απλά, ή τουλάχιστον κατανοητά ως ένα βαθμό στη βάση τους. Αν όμως έχουν περάσει κάποιες δεκαετίες από τότε και δεν το’χεις και πολύ με τα σόσιαλ, τα πράγματα δυσκολεύουν.
Η αλήθεια είναι ότι από το τρέιλερ καταλαβαίνει κανείς, οτι πρόκειται μάλλον για μια ακόμα απόπειρα προσέγγισης του σήμερα, με πολύ “woke κουλτούρα” στο σενάριο. Και κάπως έτσι είναι σε ελεύθερη μετάφραση. Στα δύο πρώτα λεπτά, μου ήρθε στο μυαλό ο Ewan McGregor και το “Trainspotting”, μόνο που εδώ η πιτσιρίκα τα είχε βάλει κυρίως με το αργό Ιντερνετ. Γιατί σε αντίθεση με τον ήρωα του Trainspotting των 90’ς , η μικρή έχει ήδη διαλέξει καριέρα, όπως τα περισσότερα δεκαεφτάχρονα με γρήγορο ίντερνετ. Ο συμπρωταγωνιστής της από την άλλη, εκτός από το οτι σίγουρα έστειλε αρκετούς να γκουγκλάρουν τί είναι το “onlyfans”, ανέβασε τον δείκτη των προσδοκιών με τη μοναδική του ερμηνεία στο ρόλο του “απροσδιόριστου”. Και καλεί τον τηλεθεατή να ανταποκριθεί στα κελεύσματα του σήμερα. Οχι απαραίτητα να τα αποδεχτεί, αλλά να τα δει κατάματα.
Η ελληνική επαρχία, που όμως είναι σκηνοθετικά άστοχα τοποθετημένη στο παρόν, ίσως είναι το μοναδικό φάουλ. Η μαμά της ηρωίδας, η Γιούλικα Σκαφίδα, κανονικά θα έπρεπε να σκρολάρει λίγο στο ίνσταγκραμ μέσα στις σκηνές της, ακόμα και σε αυτό το παραμυθένιο σκηνικό. Ακόμα και η Θέμις Μπαζάκα, που εδώ πλέον είναι η γιαγιά, παραείναι παραδοσιακή για τα σύγχρονα δεδομένα.
Οι φίλες της μικρής είναι τα παιδιά του σήμερα, που αν δεν το έχεις ήδη αντιληφθεί ότι κάπως έτσι μοιάζουν,μιλούν και λειτουργούν, καιρός να βγεις λίγο στον έξω κόσμο ένα Σάββατο μεσημέρι, σε ένα εμπορικό κέντρο.
Και οκ, μπορεί να μην είναι ακριβώς τα δικά σου παιδιά, αλλά είναι σίγουρα τα παιδιά που μεγάλωσαν με τάμπλετ, μνημόνια, πολύ αμερικανιά και εσχάτως market pass για να βγεί ο μήνας.
Οι εικόνες, η φωτογραφία και η σκηνοθεσία από άλλο πλανήτη, χώρα και χωροχρόνο, με ένα Βασίλη Κεκάτο που σκηνοθετεί, να είναι μόλις κάπου γύρω στα τριάντα. Το σενάριο αυθόρμητο, κοφτό χωρίς περιττό μελό, σε βάζει αμέσως στο κλίμα χωρίς να σε μπερδεύει με διπλά νοήματα. Είναι απλά αυτό που βλέπεις, αυτό που ακούς κι αυτό που ταυτίζεσαι, αν ταυτίζεσαι.
Το MEGA για καλή μας τύχη, συνεχίζει την παράδοση που έχει στην μυθοπλασία. Αυτή τη φορά, με μια σειρά ακατάλληλη όχι μόνο για ανήλικους κάτω των 13 ετών, αλλά και για ενήλικούς που αρνούνται να δουν τη μεγάλη εικόνα και αφορίζουν όσα έχουν έρθει για να μείνουν, μέσα από τη διαχρονικότητα, τα κλισέ και τη σοβαροφάνεια της ελληνικής κοινωνίας.
