Επιμέλεια: Μαριάντζελα Χατζηεφραιμίδου
Αν υπάρχει ένα πράγμα που νοσταλγώ, από αυτά τα lazy πρωινά στο σπίτι, των φοιτητικών μου χρόνων, είναι η ένοχη απόλαυση του να παρακολουθείς πρωινές εκπομπές.
Ποτέ δεν ήμουν fan καμίας πρωινής εκπομπής, καθώς ποτέ ηλικιακά δεν συμβάδισα με το target group αυτών των εκπομπών,πόσο μάλλον στα early 00’s, που αυτά ήταν στις μεγάλες του δόξες και εμείς το παίζαμε λίγο πιο εναλλακτικοί. Και σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε κάτι, σε όλες τις τηλεπερσόνες των πρωινών εκπομπών.
Το ότι έχετε μια κάποια τηλεθέαση, δεν σημαίνει ότι εγώ εκείνη την ώρα που «παίζετε» στον αέρα, έχω μπαστακωθεί στον καναπέ με τον ελληνικό στο χέρι. Η συντριπτική πλειοψηφία, σας παρακολουθεί κάπου ανάμεσα στη μπεσαμέλ, το κυνηγητό του Γιωργάκη για να μη μπει στο πλυντήριο στους 60 με τα ευαίσθητα και εσχάτως και της τηλεργασίας.
Κάναμε χάζι τους celebrities τους πραγματικούς που δεν είχανε ούτε τότε κάτι να πουν αλλά οκ, βλέπαμε λίγο τί θα φορεθεί φέτος σε live πασαρέλα και καθημερινά έσκαγε μύτη κι ένας Μαζωνάκης και χορεύαμε πάνω στο τραπέζι της κουζίνας με το volume στο πενηνταπέντε, έτσι γιατί ήταν Τετάρτη.
Η ζωή ήταν ωραία για ένα τρίωρο, στο στούντιο πετούσαν χρωματιστές πεταλούδες και άφηνες τη γιαγιά σου το πρωί να φτιάχνει ντολμαδάκια και ήσουν σίγουρος ότι στις δώδεκα θα ξέρει ποιοί πήγαν το Σαββατοκύριακο στο Super Paradise. Μάθαινες να βάζεις ένα αιλάινερ και όσο ανεπρόκοπη και να ήσουν από τη λούπα «σπανακοτυρόπιτα-σουφλέ» της κυρα-Βέφας, όλο και κάτι σου έχει μείνει και ρημαδοφτιάχνεις.
Και τώρα; Tώρα που σοβάρεψαν όλα και τελείωσε και το αστείο, γιατί σοβαρέψατε κι εσείς; Κάνε ένα πείραμα να δεις πρωινάδικα σερί για τρεις μέρες κι αν δεν αρχίσεις τη συστηματική χρήση παρακεταμόλης, έλα και πες μου. Έχουμε μπει ξαφνικά στη ζώνη του λυκόφωτος και σας βλέπουμε ντυμένες πρώτο τραπέζι πίστα στις 10 το πρωί,να κάνετε νομικές προβλέψεις για το έγκλημα της χρονιάς.
Ποιός σας είπε ότι έμεινα στο σπίτι επειδή έχω ρεπό, ή αρρώστησε το παιδί μου, για να μάθω πώς εξετάζει ο ιατροδικαστής; Νέτφλιξ δεν έχω; Για δείτε το λίγο αλλιώς, γιατί ο εγκέφαλος λίγο πριν τον τρίτο καφέ και μετά τον τσακωμό στην εφορία, δεν αντέχει heavy metal και creepiness. Άσε το βαρύ ρεπερτόριο και τα ολογράμματα για τον Ευαγγελάτο κι έλα στα συγκαλά σου και μην αναρωτιέσαι γιατί τα νούμερα έχουν πάρει τον κατήφορο.
Κι εμείς μεγαλώσαμε και δεν θέλουμε πια να χορεύουμε Μαζωνάκη από τις δέκα το πρωί, αλλά μας έχει φάει το google. Δείξε εκεί πέρα μια γόβα, πες μου πού να πάω το Σάββατο που δεν βγαίνω κι ανέλυσε μου πάλι τον ανάδρομο με κάθε λεπτομέρεια, χωρίς να με κόβεις πάνω που πάω να καταλάβω γιατί θα χωρίσω φέτος, επειδή βγαίνει η άλλη σε ζωντανή σύνδεση από την Ευελπίδων για τρίτη φορά μέσα στο τελευταίο δίωρο.
Κάντε τη χάρη στον κόσμο που έτυχε να πέσει πάνω σας, επειδή δεν έχει Τικ Τοκ και Instagram και μην τον ρίχνετε στα βαριά. Έχω και Νέτφλιξ, δεν θυμάμαι αν σας το είπα. Έχουν ανέβει κατακόρυφα τα views στο Youtube με ό,τι πιο trash υπάρχει, την ώρα που μου κάνεις τον Χατζηνικολάου και μετά παραπονιέσαι ότι οι Υoutubers σου τρώνε το ψωμί. Αλλά όταν το καταλάβεις θα είναι αργά και θα έχεις στείλει και εμένα στον ψυχίατρο κι εσύ θα πηγαίνεις για τρίτη φορά στον Κοκλώνη να χοροπηδάς μπας και καταφέρεις να πληρώσεις το δάνειο.
Από την παραπάνω κριτική εξαιρούνται τα σκουλαρίκια της κ.Αριας Καλύβα η οποία κρατά τον υπαρκτό σουρεαλισμό σε ανεκτά για την πρωινή ζώνη επίπεδα.
Καλή Χρονιά.
