Το πρόσωπό της το είδα για πρώτη φορά στις ειδήσεις και την ίδια μέρα λίγο αργότερα, σε ένα βίντεο στο Youtube από μια παλαιότερη συνέντευξη. Οσες φορές λέω στον εαυτό μου «μην κρίνεις από την εικόνα», πέφτω δυστυχώς πάντα μέσα, με λίγα λόγια επιβεβαιώνω τον κακό μου εαυτό που βιάζεται να κρίνει.
Η μάμα πρες( εκ του Πρεσβυτέρα), δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο. Οχι επειδή είναι η Πρεσβυτέρα, αλλά η μαμά των τύπων και «του τύπου» εξ ου και το press. Μια φιγούρα βγαλμένη από το βιβλίο της «οικιακής οικονομίας» των σχολικών μας χρόνων, μια γυναίκα «τόσο-όσο», με απίστευτα καλοχτισμένο προφίλ. Εχει όλα εκείνα που κάνουν τη γυναίκα του Καίσαρα να φαίνεται τίμια. Το σωστό μηκος στη φούστα, το σωστό μαλλί, το σωστό ντύσιμο ακόμα και το σωστό όχι-μακιγιάζ που επιβάλλει η θέση της μαμάς όλων των παιδιών του κόσμου. Θα έλεγα ακόμα και τα σωστά κιλά, αλλά δεν είμαστε για να μας πέσουν να μας φάνε! Εν ολίγοις θα σου πω ότι αν μου ερχόταν να μου κρατήσει το παιδί ως υποψήφια νταντά, θα έτρωγε σίγουρα πόρτα. Γιατί πολύ απλά παραείναι επιτηδευμένη. Θα μου πεις «και πώς θα ήθελες να είναι»; Θα σου απαντήσω ότι οτιδήποτε απασχόλησε με μεγάλο ενδιαφέρον την κοινή γνώμη για τους λάθος λόγους, έκρυβε πάντα από πίσω κάτι επιτηδευμένο.
Προσωπικά μου ξύπνησε την ανάμνηση της «κακιάς μητριάς» στα παραμύθια, ή την κυρία του ορφανοτροφείου όπως μου την περιέγραφε η μαμά μου όταν ήμουν μικρή (ξέρετε αυτές οι φοβερές μαμάδες με την ενσυναίσθηση), όταν προσπαθούσε να μου εξηγήσει τί είναι «ορφανοτροφείο», καθώς τότε έτσι το λέγαμε και όχι «δομή».
Η μάμα-press είναι η αιώνια μαμά των «τύπων». Πού δεν μπορείς να της προσάψεις το παραμικρό, γιατί είπαμε, είναι σε όλα τόσο-όσο. Αν σε όλα αυτά προσθέσεις και τη θρησκευτικότητα του τίτλου, έχεις το τέλειο μείγμα μαμάς, για την κοινωνία, τους γείτονες αλλά κυρίως για τον τύπο. Και κάπου εκεί το έχασε η συγκεκριμένη. Γιατί η κοινωνία αργά αλλά σταθερά ξυπνά. Και όσο και να αγαπάει ακόμα τις «κανονικότητες» έχει πάρει το μάθημά της κι έχει μάθει.
Η μάμα-press μπορούσε άνετα να ανήκει στο σκηνικό μιας διαφήμισης των 80’s, ως η χαρούμενη μαμά που φτιάχνει τα μπισκότα και διασκεδάζει με τα μικρά που παίζουν με το αλεύρι στον καναπέ, αλλά όχι σήμερα. Η σημερινή διαφήμιση τη θέλει λίγο πιο «τσαλακωμένη», γιατί έχει περάσει μια κρίση και μια πανδημία όπως και να το δεις.
Ισως έχουμε γίνει όλοι λίγο πιο alert, ίσως βλέπουμε πολύ Netflix, η κοινωνία σιγά-σιγά δε μασάει από κανονικότητες και καθωσπρεπισμούς. Και η μάμα-press δεν έκανε το απαραίτητο follow up. Εμεινε πολύ ρετρό και πολύ cult φιγούρα και μάλλον για αυτό ακριβώς την πάτησε.
Μαριάντζελα Χατζηεφραιμίδου
Produced By
